گذشته ، خاطره ایست که در ذهن برخی از ما همانند شعله ای سوسو میزند . در زمانهایی دور ، آنهنگام که در بانکها شرح اعمال بانکی در کارتکسهایی مقوایی ثبت میشد ، دستگاهی جذاب بر روی میز تحریرم خودنمایی میکرد و آن آمیگا 500 محبوب و دوست داشتنیم بود .

کامپیوتری که اولین باری که با آن مشغول بکار شدم ، بازی جذاب Defender Of The Crown را اجرا نمودم که بخاطر نداشتن نیم مگ رم جانبی مجبور بودم بارها و بارها دیسکتهای آن را تعویض نمایم ....

سرعت آمیگای عزیز من 7 مگاهرتز بود ، سرعتی که در آن زمان یک قدرت در کامپیوترهای ارزان قیمت محسوب میشد ، قدرتی بدون پشتوانه ذخیره اطلاعاتی مانند اینترنت !!!

دنیای بدون اینترنت دنیایی سرد و بیروح و بیحرکت مینمود ، که بسیاری از سوالات بی جواب باقی می ماند ...

و این کامپیوتر قدرتمند همواره مورد بلااستفادگی تخصصی قرار میگرفت ، یادم میآید با یکی از دوستانم ، یک روز کامل به آموزشگاههای مختلف کامپیوتری سر میزدیم که شاید یکی از آنها کار با برنامه های آمیگا را به ما آموزش دهند ، دریغ که هیچکدام از آنها چیزی از آمیگا سر در نمیآوردند ....

در این زمان ، این پست را بوسیله موبایلم (Xperia Mini Pro) ، مینویسم که مجهز به پردازنده یک گیگاهرتزی ، 16 گیگ حافظه جانبی ، 512 مگ رم اصلی و .... میباشد .

آرزو میداشتم مارک آمیگا را بر روی موبایلم میدیدم ، اما حیف که نشد .....

اما این آرزو بحقیقت پیوست که زبان فارسی بعنوان یکی از زبانهای پشتیبانی شده در کامپیوتر و اینترنت مورد استفاده قرار میگیرد ، و این حقیقتاً جای بسی خوشوقتیست ....